SECTOR

“Het was echt tof!”

Avondopleiding tot buschauffeur

Pauline Baert volgde vorig schooljaar de opleiding tot buschauffeur in Don Bosco Verviers. Intussen is de 29-jarige Luikse al aan de slag bij Voyages Léonard, waar ze ritten van de TEC uitvoert. Met grote tevredenheid blikt ze terug op de opleiding en haar keuze om chauffeur te worden.

Geen bevlieging

Met een gracieuze zwaai opent Pauline Baert de deur van Voyages Léonard, waar ze ons naar het chauffeurslokaal leidt. “Het was mijn doel om hier te beginnen”, legt de kersverse buschauffeur uit. “Voyages Léonard is een onderneming met een hele goede reputatie. Daar wil ik graag bij horen. Ik ken hier ook al enkele mensen wat het allemaal veel makkelijker maakt om me thuis te voelen.” Een collega in het chauffeurslokaal treedt haar bij: “Ik ga hier niet weg. Het is een familie die dit bedrijf beheert. Als je een probleem hebt, zeg het dan tegen Marie-Rose of David. Je mag er van op aan dat ze voor een oplossing zorgen.”

Intussen gaat het snel voor Pauline, want een jaar geleden in september had ze nog maar net de opleiding tot buschauffeur aangevat. “Het was geen bevlieging”, vertelt Pauline. “Ik ben al lang geïnteresseerd in het transportwezen. Ik hou ook van het rijden met de auto. Mijn ex-partner was buschauffeur en we woonden als conciërge in een depot voor bussen. Ik ben dus al heel vertrouwd met de job van buschauffeur.”

Toen een vriend van Pauline haar vorig jaar de informatie over de opleiding tot buschauffeur in Don Bosco Verviers bezorgde, heeft ze niet getwijfeld. “Het was een ideaal moment om voor mijn eigen professionele ambities te kiezen”, legt Pauline in alle eerlijkheid uit. “Ik ben heel jong moeder geworden. Omwille van een goed werkrooster heb ik negen jaar lang als poetsvrouw gewerkt. Mijn dochter is nu twaalf jaar, dus kan ik al wat meer terug aan mezelf denken. Buschauffeur lijkt me een mooie job. Ik hou van rijden en van het contact met mensen.”

“We kregen verschillende vakken, zoals communicatie, psychologie, klantrelaties en mechaniek. Ik vind het een hele complete opleiding.”

Pauline Baert

Voldoende tijd om op ritme te komen

Pauline is bijzonder gelukkig dat ze in Don Bosco Verviers heeft kunnen deelnemen aan de opleiding tot buschauffeur. “Het was de eerste dagen wel even wennen om weer op de schoolbanken te zitten”, vertelt ze met de glimlach op het gezicht. “Maar het waren hele interessante lessen, die door de leerkrachten op een hele boeiende manier gegeven werden. We kregen verschillende vakken, zoals communicatie, psychologie, klantrelaties en mechaniek. Ik vind het een hele complete opleiding. Het was echt tof!”

Het leukste onderdeel vond Pauline de praktijk: “Gemiddeld kregen we een dag per week rijles: eerst op het oefenterrein en na een tijdje op de weg. Die eerst ritten in het verkeer waren best indrukwekkend. Maar als je van rijden houdt, beheers je het snel. Er is ook altijd een begeleider bij je wat enorm helpt. Aangezien de opleiding lang duurt, hadden we ook voldoende tijd om op ritme te komen. Dat geeft vertrouwen. Ik voel dat rijden mijn roeping is.”

Ondanks dat Paula bijzonder genoten heeft van haar opleiding, was het toch een stressvol jaar voor haar: “Telkens de lessen van een vak eindigden, volgde een examen. Wie na twee pogingen niet slaagde voor een examen, viel af. En dat bezorgde me wel stress.”

Examens + eindwerk + stage = een job

Na het laatste theoretische examen volgden begin juni de praktijkexamens, die Pauline in eerste zit slaagde. Nadien volgde nog een eindwerk, dat eruit bestond om een fictieve reis van a tot z uit te werken. “Ik heb gekozen voor een trip naar Parijs”, verduidelijkt Pauline. “Met alles moest worden rekening gehouden: reisweg, stopplaatsen, activiteiten ter plekke, wat te doen bij een panne, enzovoort. Dat was veel werk, maar heel leerrijk. En ik kreeg er goede punten voor.”

De laatste fase in de opleiding was de stage, die Pauline bij Voyages Peeters in Hannuit mocht lopen. “Dat was een bijzonder gevarieerde stage”, evalueert ze. “Je oefent de job van chauffeur uit alsof je helemaal alleen onderweg bent: het onthaal van de passagiers, de bagage in de bus stapelen, de lijsten met passagiers invullen bij een reis buiten België. Maar er is wel altijd een stagebegeleider bij jou. Ik heb me tijdens de stage bij Voyages Peeters, waar vooral toeristische ritten worden gereden, wel gerealiseerd dat ik mijn traject goed moet kennen om me aan het stuur al voldoende comfortabel te voelen.”

Die stage-ervaring heeft Pauline ook doen beslissen om voor het geregeld vervoer (service regulier) te kiezen. Bij haar werkgever Voyages Léonard zorgt ze nu voor de uitvoering van TEC-ritten op de lijnen 62 en 173. En terwijl ze de locker met haar naam op toont, klinkt het zelfzeker: “Het is zover, ik kijk er enorm naar uit!”