Specifieke blussystemen voor elektrische bussen?

Ideeën van een expert in alternatieve energie om schade bij brand te beperken

Deel dit artikel met uw collega's

De vaak onbereikbare, gesloten en waterdicht ingekapselde batterijpakketten bemoeilijken het snel en efficiënt blussen van een elektrische bus. Er wordt dan ook bij busconstructeurs aangedrongen op het voorzien van blussystemen en brandleidingen die tot in het batterijcompartiment reiken.

“Wij mogen niet zomaar overschakelen naar nieuwe vormen van energie. Wij moeten de transitie maken naar veilig zero-emissie-vervoer”, beklemtoont Kurt Vollmacher , expert alternatieve energie en voormalig projectleider voor de ISO 17840-standaard in verband met de pictogrammen voor alternatieve aandrijving. “Daarom moeten wij ons nu al voorbereiden en open stelplaatsen overwegen voor batterij-elektrische bussen en waterstofbussen. Ik ben niet tegen batterij-elektrische bussen, maar wij moeten die veilig parkeren zonder bijkomende problemen te creëren in overdekte depots. Wij moeten ervoor zorgen dat een brand van een zero-emissiebus niet kan uitbreiden én dat hij snel kan worden geblust”.

Blussysteem en brandleidingen

“Daarvoor is de vlotte bereikbaarheid van het batterijcompartiment essentieel. Je moet de batterij zeer snel kunnen afkoelen en doven. Voor lithium-ion-batterijen heb je enorme hoeveelheden water nodig. De hitte die vrijkomt mag je niet onderschatten. Bij een brand in een groot batterijpakket bedroeg de temperatuur binnenin na twee uren blussen met 2.000 liter water per minuut nog altijd meer dan 600°C”. Kurt Vollmacher stelt een concept voor waarbij een blussysteem met bijhorende leidingen wordt ingebouwd in het batterijpakket. Op het koetswerk wordt een gestandaardiseerde aansluiting geplaatst waarop een droge blusleiding wordt aangesloten wanneer de bus in de stelplaats staat. Met behulp van een detectiesysteem in het batterijpakket start het blussen automatisch wanneer er brandgassen ontstaan of de temperatuur stijgt.

Verder wordt voorzien dat batterijpakketten vlot kunnen worden verwijderd alvorens het voertuig wordt weggesleept. Door bussen buiten te parkeren en de onderlinge tussenafstand te verdubbelen, herleid je de impact van stralingswarmte met een factor 4. Brandwanden kunnen de tussenafstanden verkorten. Buiten geparkeerd vermijd je de opeenstapeling van mogelijk explosieve en/of giftige gassen in een gebouw. Brandwanden kunnen de tussenafstanden ook verkorten. Het overslaan van de brand moet worden voorkomen.

Opletten met water

Kurt Vollmacher waarschuwt evenwel voor bussen met LMP-batterijen (Lithium Metal Polymeer). Meer recent ontwikkelde solid state batterijen bevatten metallisch lithium of alkalimetalen waarvoor best geen water wordt gebruikt omdat dit de vuurhaard alleen maar aanwakkert.

Om veiligheidsredenen zou men dergelijke batterijen volledig moeten inkapselen. Wanneer de batterij ontploft, zoals bij een busbrand in Parijs, vliegen gloeiendhete metaalschilfers in het rond wat de evacuatie bemoeilijkt. Maar, wanneer men de batterij inkapselt, moet er opnieuw voor gezorgd worden dat die batterijen intern kunnen worden geblust met een adequaat blusmiddel”.

“Met betrekking tot water moeten wij durven kijken naar de klimaatverandering en de vaak frequente en hevige regenbuien die straten onder water zetten. Water is geen vriend van batterijen; daarom worden zij waterdicht ingekapseld. Het is beter om batterijen niet in het chassis te verwerken”, raadt Kurt Vollmacher aan. “Wanneer men door ondergelopen straten rijdt, kan er water insijpelen. Dat tast de koperen contacten aan waardoor die corrosie vormen en na enige tijd de werking van de batterij verstoren en verhitten met brand tot gevolg. Batterijen bevinden zich bij voorkeur op het dak omdat men daar het grootste risico voor insijpelend water kan wegnemen”.