Ex-doelman van Royal Antwerp FC wordt buschauffeur

Na een internationale carrière als doelman koos de Pool Aleksander Klak voor een leven in Antwerpen, waar hij sinds 2006 als chauffeur in dienst is bij De Lijn. “Aan het eind van mijn voetbalcarrière wou ik iets helemaal anders doen. Buschauffeur is geen statische job, met de bus ben je altijd in beweging en er is mijn liefde voor het stuur.”

Deel dit artikel met uw collega's

Voetbalcarrière

We ontmoeten Aleksander Klak in de koffiekamer van stelplaats Zurenborg. “Dit voelt weer een beetje als vroeger”, lacht Klak, die tijdens zijn voetbalcarrière honderden keren werd geïnterviewd. En daar waren goede redenen voor! Als Pools international behaalde hij zilver op de Olympische Spelen in 1992 en ook in de daaropvolgende jaren verdedigde hij meermaals het doel van het Poolse nationale voetbalteam. In 1996 haalden trainer Georg Kessler en keepertrainer Ratko Svilar hem naar Antwerp FC, waarvoor hij zes seizoenen speelde. Uiteindelijke beëindigde Klak zijn voetbalcarrière op zijn 35ste bij het Nederlandse Graafschap.

Jobadvies van supporters

“Door aanslepende blessures was het lichaam op”, evalueert hij. “Op zo een moment moet je beslissen iets anders te doen. Aangezien ik altijd had gesport, dacht ik eraan om een sportwinkel uit te baten. Maar uiteindelijk brachten twee supporters van Antwerp FC, die voor De Lijn werkten, me op de piste van buschauffeur. Ze vertelden me over hun job en hielpen me met solliciteren.”

This video has been disabled until you accept marketing cookies.Manage your preferences here or directly accept targeting cookies

Klak slaagde voor het ingangsexamen en werd in de zomer van 2006 aangenomen. “De opleiding verliep heel vlot”, herinnert hij zich. “Het behalen van mijn rijbewijs, het leren van de wegcode en de verkenning van de routes namen ongeveer twee maanden in beslag.”

Chauffeursberoep combineren met andere opdrachten

In zijn eerste jaren bij De Lijn opteerde Klak bewust voor het statuut van ‘kandidaat-chauffeur’ en voor een deeltijdse betrekking van 80%. “Door die keuze had ik geen vaste dienstrol”, legt Klak uit. “Dat zorgde voor een onregelmatig werkschema maar maakte het mogelijk om de job als chauffeur te combineren met mijn opdrachten als keeperstrainer voor Antwerp FC en andere teams in de omgeving. Telkens ik mijn dienstrol van De Lijn kreeg, puzzelde ik in overleg met het voetbalteam een planning bijeen. Vrij bij De Lijn betekende training of wedstrijd. Dat was intens maar toen was ik nog een dertiger. Soms zorgde het bij supporters voor een verrassende situatie. Voor de match zagen ze me in de Bosuil de keeper opwarmen. En enkele uren later zat ik achter het stuur van een bus op lijn 19, die aan het stadion van Antwerp voorbijkwam.”

Een crisis overwonnen

Zes jaar lang combineerde Klak zijn job als buschauffeur met keeperstrainingen en thuis waren er zijn vrouw en twee studerende kinderen. Maar na een tijdje werd het hem teveel: “Ik was oververmoeid geraakt en besliste om met de keeperstrainingen te stoppen. Dat was hard. Het was een hele moeilijke periode, maar ik ben wel met de bus blijven rijden. Mijn job als buschauffeur heeft me toen geholpen om overeind te blijven. Sindsdien hecht ik ook meer belang aan religie, ga ik vaker naar de mis en in plaats van voetbal beoefen ik veel andere sporten.”

Vrijheidsgevoel achter het stuur

Intussen is Klak 51 jaar en hij ziet er nog steeds sportief en dynamisch uit. “Maar met de bus rijd ik niet te sportief”, reageert Klak. “Dat is één van de meest voorkomende fouten bij beginnende chauffeurs. Ze rijden nog te onrustig. Voor een buitenstaander lijkt de job van buschauffeur heel eenvoudig maar met een bus rijden is een groeiproces van jaren. Zo een meterslange bus beheers je niet vanzelf.”

Volgens Klak is ook empathie een belangrijke eigenschap voor een chauffeur: “Je komt dagelijks honderden mensen tegen. Allemaal hebben ze hun eigen gewoonten en daar moet je kunnen op inspelen. Anders ontstaan er spanningen, die alleen maar voor overbodige conflicten zorgen.” En het allerbelangrijkste is graag rijden. “In Polen behaalde ik destijds mijn autorijbewijs nog voor ik een auto had”, mijmert Klak. “Achter het stuur zitten, geeft me een gevoel van vrijheid. Ik ben als het ware verliefd op het stuur van mijn bus.”