Carrièreswitch: Van Yellow Tiger tot buschauffeur
“Een bus besturen is een beetje topsport.”
Deel dit artikel met uw collega's
Jarenlang was volleybalspeelster Els Vandesteene een vaste waarde bij de nationale ploeg en gedurende tien seizoenen speelde ze bij buitenlandse topteams. Bij haar terugkeer naar België begon ze uit te kijken naar een andere job, waarna ze via de VDAB aan een opleiding tot buschauffeur begon. Intussen is ze al een jaar actief bij het West-Vlaamse Sima Tours.
Traject op maat
We ontmoeten de 37-jarige Els op de hoofdzetel van Sima Tours in Lichtervelde. Ze heeft net haar bus opgekuist na de dagelijkse schoolrit met jongeren uit het buitengewoon onderwijs. “Mijn bus kuisen is nu mijn eerste sport”, grapt Els, die tevreden is over haar carrièreswitch. “Een bus besturen is een beetje topsport. Je mag niet drinken, je bent verantwoordelijk voor de mensen in je bus, en het is belangrijk om alert te blijven achter het stuur. Als volleybalspeelster heb ik goede reflexen en ben ik getraind om een goed overzicht te bewaren. Dankzij het sporten krijg je een goede coördinatie om met een bus te rijden en weet je je rust te bewaren als het nodig is.”
Toch was de stap van volleybalspeelster naar buschauffeur een best verrassende wending. Toen Els enkele jaren geleden terugkeerde naar de Belgische competitie besefte ze dat ze aan haar laatste seizoenen van haar sportcarrière bezig was. Eerst probeerde ze haar sport te combineren met een opleiding tot kleuterbegeleidster, maar door de dagelijkse trainingen en wekelijkse wedstrijden bij haar club Dames Volleybal Gent bleek die combinatie moeilijk werkbaar. Via de VDAB doorliep ze vanaf begin 2023 dan een traject op maat met veel aandacht voor persoonlijke interesses en hoe die gekoppeld kunnen worden aan knelpuntberoepen en tal van andere sectoren. Tot haar eigen verrassing kwam buschauffeur er als eerste uit, waarna ze in de zomer van vorig jaar de opleiding tot chauffeur volgde.
Van halftijds naar fulltime
“Ik bewaar goede herinneringen aan de opleiding”, blikt Els terug. “Na het slagen in het ingangsexamen volgden algauw de praktijklessen bij rijschool Lust. We trokken daarvoor naar de parking van de voormalige Makro, waar we de maneuvers oefenden. Al na enkele dagen volgde een eerste rit op de baan, wat een hele grote stap was. We waren met z’n drieën voor de opleiding. Een andere deelneemster had voordien een frituur en café uitgebaat. De derde deelnemer was een Cubaan, die in eigen land nog rechter was geweest. We waren vaak samen onderweg en dat was heel leerrijk. Als beginners maakten we heel wat fouten maar we staker er wel veel van op.”
In september 2023, meteen na het behalen van haar rijbewijs, ging Els aan de slag bij Sima Tours. Aanvankelijk verzorgde ze enkel schoolritten in de ochtend om zo in de namiddag te kunnen meetrainen bij haar volleybalteam in Gent. De voorbije zomer beëindigde Els haar topsportcarrière, waardoor ze dit schooljaar zowel in de ochtend als in de namiddag schoolritten met kinderen van het buitengewoon onderwijs uitvoert. “Ik doe dit echt supergraag”, reageert Els. “De ochtendritten betekent wel heel vroeg opstaan. Nog voor de kinderen worden opgehaald, pik ik om 6 uur al de begeleider op. Heel bijzonder is dat je zo vroeg op de baan de dorpen en de stad ziet ontwaken. Het stoort me niet dat het altijd hetzelfde traject is. Ook voor de kinderen en de ouders is het goed, dat ze dezelfde mensen terugzien. Dat creëert vertrouwen.”
"Als beginners maakten we heel wat fouten maar we staker er wel veel van op”
Els Vandesteene
Al doende leer je
Behalve schoolvervoer staan er af en toe ook toeristische ritten en vervoer naar sportevenementen op de planning van Els. “Die variatie is heel leuk”, evalueert ze. “Toerisme is uiteraard een heel ander ritme dan de schoolritten. Je bent dan ook met een heel ander publiek onderweg en leert een andere wereld kennen. Een van mijn eerste toeristische ritten bracht me vorige winter naar de kerstmarkten in Duitsland. Nog leuker vond ik een rit naar Pairi Daiza. Als chauffeur kan je die plaatsen soms bezoeken. Ik heb ook altijd mijn fiets mee in de bus. Als er lang moet worden stilgestaan, maak ik een fietstochtje. Anders word je lui.”
Misschien wel de grootste uitdaging voor een beginnend chauffeur zijn volgens Els de vele verschillende bussen en autocars. “Dat is niet normaal”, benadrukt ze. “Je kan je niet inbeelden welke combinaties er allemaal gemaakt worden: merken, motoren, met of zonder camera’s, elektrisch of niet en nog zoveel meer zaken. Ik ben ontzettend graag onderweg met een bus, maar al die verschillen zijn niet mijn dada. Toch laat ik me daar niet door afschrikken. Onlangs heb ik samen met een mekanieker van Sima Tours een gordel vervangen. Samen met de andere chauffeurs helpen we elkaar ook. Zo zie je: al doende leer je.”